Zmiany na pozycjach medalowych dokonywane w mistrzostwach świata nawet w dziesięć lat po ich rozegraniu powodują, że niełatwo jest znaleźć prawidłową „na dany dzień” liczbę medali zdobytych np. przez naszą reprezentację.
Zmiany na pozycjach medalowych dokonywane w mistrzostwach świata nawet w dziesięć lat po ich rozegraniu powodują, że niełatwo jest znaleźć prawidłową „na dany dzień” liczbę medali zdobytych np. przez naszą reprezentację.
Przypomnijmy zmiany miejsc Polaków w mistrzostwach świata po dyskwalifikacjach za doping rywali
1997 Ateny
brąz dla sztafety 4x400 m Czubak-Rysiukiewicz-Haczek-Maćkowiak (DQ Antonio Pettigrew USA)
1999 Sewilla
złoto dla sztafety 4x400 m Czubak-Maćkowiak-Bocian-Haczek (DQ A. Pettigrew)
2001 Edmonton
brąz dla sztafety 4x400 m Wieruszewski-Haczek-Długosielski-Rysiukiewicz (DQ A.Pettigrew)
2005 Helsinki
srebro dla Szymona Ziółkowskiego, rzut młotem (DQ Iwan Cichan BLR)
2009 Berlin
brąz dla Grzegorza Sudoła, chód 50 km (DQ Siergiej Kirdiapkin RUS)
2011 Daegu
brąz dla Karoliny Tymińskiej, 7-bój (DQ Tatjana Czernowa RUS)
Należy się spodziewać, że w niedługim czasie Anita Włodarczyk zostanie ogłoszona złotą medalistką mistrzostw świata w Moskwie ’13, ale procedura dyskwalifikacji Tatjany Łysienko (RUS) prowadzona przez IAAF nie została jeszcze oficjalnie zakończona.
Nie należy natomiast oczekiwać zmiany złotego medalisty w rzucie młotem w mistrzostwach świata w Helsinkach ’05. Trybunał Sportowy w Lozannie uznał bowiem, że nie ma wystarczających dowodów do dyskwalifikacji Wadima Diewiatowskiego (BLR) w tych zawodach.
Podsumowując powyższe – w 15 dotychczasowych mistrzostwach świata Polska zdobyła 45 medali:
15 złotych – 12 srebrnych – 18 brązowych.
Kto zdobędzie pięćdziesiąty?
janusz.rozum@gmail.com
